تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 20 تا 24 سوره صافات

- انكار معاد سبب حسرت كفّار خواهد بود. «يا ويلنا»
- قيامت، روز حسرت و اقرار منكران است. «يا ويلنا...» ولى اين حسرت ها سودى ندارد و فرمان هدايت به دوزخ صادر خواهد شد. «فاهدوهم»
- در قيامت علاوه بر دوزخ، تحقير و انتقاد و شكنجه روحى نيز هست. «هذا يوم الفصل الّذى كنتم به تكذّبون» (در همين قسمت نيز مى خوانيم: «فاهدوهم الى صراط الجحيم» با اينكه واژه هدايت براى راهنمايى به كار خير است ولى به عنوان مسخره و تحقير براى دوزخ بكار مى رود).
- كفّار به كيفر مى نگرند، «يوم الدين» ولى خداوند به داورى مى نگرد. «هذا يوم الفصل»
- بدتر از تكذيب حقّ، تداوم تكذيب است. «كنتم به تكذبون»
- تكذيب معاد، ظلم به خويشتن است. «تكذبون... الّذين ظلموا...» همان گونه كه شرك ظلم بزرگ است. (آرى، بزرگ ترين مشخّصه دوزخيان ظلم است)
- فرشتگان، دست اندركار جمع آورى و روانه كردن مشركان به دوزخند. به فرشتگان خطاب مى شود: «احشروا الّذين ظلموا»
- هر كس با همفكر و محبوب خويش محشور و همراه مى شود. «ظلموا و ازواجهم و ما كانوا يعبدون»
- معبودهاى باطل نه تنها گره گشا نيستند بلكه خود نيز گرفتارند. «و ما كانوا يعبدون»
- براى بدبختى انسان همين بس كه با بت هاى بى جان محشور شود. «احشروا... و ما كانوا يعبدون»
- كسى كه هدايت الهى را در دنيا نپذيرد، در قيامت به دوزخ هدايت مى شود. «فاهدوهم»
- پايان شرك و كفر دوزخ است. «فاهدوهم الى صراط الجحيم»
- با اين كه پايان راه و سرنوشت منكران معاد، دوزخ است. «فاهدوهم الى صراط الجحيم» ليكن از نعمت ها و تكاليف نيز بازپرسى مى شوند. «مسئولون»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر